Odpust

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP (8 grudnia)

Historia kaplicy

Nazwa Karwice wywodzi się od słowa karczować, czyli wycinać drzewa (lasy) i tam uprawiać ziemię. W 1340 r. Karwice należały do Krystyna Dunina herbu Łabędź. Karwiccy byli starą zasłużoną rodziną Rzeczypospolitej pochodzącą od Duninów z Wielkiego Skrzynna. Niejaki Krzesław Dunin w 1407 r. kupił od Krystyna dobra w Karwicach i Popławach koło Opoczna i zaczął podpisywać się Krzesław Dunin z Karwic. Jego potomkowie przyjęli już nazwisko Karwicki. Stanisław Dunin Karwicki herbu Łabędź (ur. 1640 r. zm. w 1724 r.) był podkomorzym san domierskim i ulubieńcem króla Zygmunta Augusta. Był dziedzicem Karwic, Bliżyna, Sielca, Mroczkowa i Czermna. Dwór w Karwicach został zbudowany w 1853 r. Pod koniec XIX wieku właścicielami Karwic byli Teodor i Adam Dunin Karwiccy.

W 1895 r. od Teodora część folwarku karwickiego przeszedł na własność Jana Tomorowicza, a w 1899 r. Józef Chodakowski wykupił dwór z resztą folwarku liczącego ok. 14 ha. Z dóbr Jana powstała Kolonia - wieś Janów Karwicki, a z dóbr Adama Karwickiego powstała Kolonia - wieś Adamów.

Kaplica w Karwicach jest kościołem filialnym parafii Św. Bartłomieja w Opocznie. Została wybudowana w 1982 r. z inicjatywy Stefana Kozimińskiego oraz wszystkich mieszkańców Karwic, Janowa Karwickiego i Adamowa, którzy bezinteresownie przyczynili się do tego dzieła.

22 listopada 1992 r. w obecności licznie zgromadzonych parafian i gości kaplica została uroczyście poświęcona przez biskupa Edwarda Materskiego.